Virtual Web > Biznes > Efektywna ochrona pracowników przed upadkiem przy pracy na wysokości

Efektywna ochrona pracowników przed upadkiem przy pracy na wysokości

Praca na wysokości to zajęcie ryzykowne i niebezpieczne. Do wypadków na budowie dochodzi średnio co 15 minut, a każdego dnia na terenie całego kraju ma miejsce aż 101 takich zdarzeń. Dlatego tak ważne jest odpowiednie zabezpieczenie wszystkich pracowników wykonujących prace na wysokości. Do dyspozycji pracodawcy pozostaje szeroki wachlarz środków ochrony indywidualnej i zbiorowej. Należy jednak wiedzieć, jak wybrać odpowiednie zabezpieczenie, czym charakteryzują się jego poszczególne typy i co o środkach ochrony przed upadkiem mówią przepisy oraz normy. Taka wiedza pozwoli dokonać świadomego wyboru efektywnej ochrony pracowników przed upadkiem z wysokości.

Czym jest praca na wysokości?

Praca na wysokości jest definiowana jako praca wykonywana na powierzchni znajdującej się na wysokości powyżej 1 metra nad poziomem podłogi lub ziemi. Definicję tę można znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy z późn. zm. (Dz.U. z 2003 r., nr 169, poz. 1650 ze zm.). Określono również pewne wyjątki, aby definicja była możliwie najbardziej precyzyjna i jednoznaczna. I tak pracą na wysokości nie jest praca wykonywana na powierzchni osłoniętej ze wszystkich stron do wysokości co najmniej 1,5 m pełnymi ścianami lub ścianami z oknami oszklonymi. Nie jest nią również praca na powierzchni, która jest wyposażona w inne stałe konstrukcje lub urządzenia chroniące pracownika przed upadkiem z wysokości. W obu przypadkach bez znaczenia pozostaje wysokość, na jakiej znajduje się dana powierzchnia. Dzięki tak precyzyjnemu określeniu definicji pracy na wysokości możliwe jest egzekwowanie wymogów zabezpieczenia tych prac.

Przepisy dotyczące prac na wysokości – zasady efektywnej ochrony pracowników

Zgodnie z obowiązującymi przepisami z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy pracodawca ma obowiązek w pierwszej kolejności zapewnić pracownikom środki ochrony zbiorowej. Jednak nie zawsze zastosowanie takiego zabezpieczenia jest możliwe. Wtedy obowiązkowe jest zapewnienie pracownikom środków ochrony indywidualnej dostosowanych do sytuacji i konstrukcji budynku. Ponadto wszelkie prace na wysokości regulowane są wspomnianym już Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. (Dz.U. z 2003 r., nr 169, poz. 1650 ze zm.). Oprócz tego istotne jest również Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) oraz Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. 2003 nr 47 poz. 401).

Odpowiednie zabezpieczenie prac na wysokości

Zabezpieczenie osób pracujących na wysokości może być zapewnione przez środki ochrony zbiorowej bądź środki ochrony indywidualnej. Warto także wiedzieć, że metody te mogą być stosowane równocześnie i dopełniać się. Jednym z najpopularniejszych oraz najczęściej stosowanych środków ochrony zbiorowej jest bariera bezpieczeństwa – składająca się z poręczy ochronnej znajdującej się na wysokości 1,1 m, krawężnika o wysokości 0,15 m i poręczy pośredniej zlokalizowanej w połowie odległości między poręczą a krawężnikiem.

Równie popularne oraz skuteczne są siatki pionowe, siatki stalowe i rusztowania ochronne. Wymogi względem nich są szczegółowo opisane w normie PN-EN 13374 Tymczasowe systemy zabezpieczeń na krawędzi budynków, opis techniczny wyrobu, metody badań. Warto także zapoznać się z normą PN-EN 1263-1:2015-02 Tymczasowe konstrukcje stosowane na placu budowySiatki bezpieczeństwaCzęść 1: Wymagania bezpieczeństwa, metody badań.

Jeśli natomiast chodzi o środki ochrony indywidualnej, to każdy z nich musi składać się z podzespołu łącząco-amortyzującego i szelek bezpieczeństwa. Dodatkowo stosowane są także amortyzatory bezpieczeństwa oraz spowalniacze spadania. Ponadto podzespół łącząco-amortyzujący musi być zamocowany do punktu kotwiczącego zlokalizowanego w stałych elementach konstrukcyjnych budynku. Wyżej wymienione zabezpieczenia zapewnią bezpieczeństwo pracownikom wykonującym czynności zawodowe na wysokości.

Źródło: Glovex – sklep BHP

Podobne Artykuły

Napisz komentarz

Comment